Skarga Utraconych Ziem 3. Pani Gerfaut

Odkąd zabrzmiała skarga utraconych ziem minęło już trochę czasu, a dwór Sudenne'ów przeprowadził się w inne nieskalane złem miejsce. Na jego czele stoi teraz młodziutka księżniczka Sioban, która ma młodszego brata Wulffa - owoc chorego związku jej matki i lorda Blackmore'a. Lady O'Mara zrzekła się dotychczasowego szlacheckiego życia, zostając zakonnicą. Sioban i Seamus nocną porą odwiedzają Kyle'a z Klanach, wyklętego przez miejską społeczność samotnika, na którym ciąży piętno tchórzostwa własnego rodzica. Jego ojciec odmówił udziału w walce pod Nyr Lynch, zostając tym samym odrzucony z miasta i pozbawiony wszelkich szlacheckich praw. Dotyczy to także jego syna. Kyle ugaszcza przybyszy i oferuje im nocleg, a Sioban i Seamus obiecują wesprzeć go następnego dnia w łowach na Womby, złośliwe istoty mordujące dla przyjemności. Jedna z takich istot pozbawiła Kyle'a oka. Na polowaniu Kyle ratuje Sioban życie, dziewczyna wywdzięcza mu się wręczając swój naszyjnik. Inne miejsce, choć ten sam czas. Karr, syn
czarownicy nazywanej panią Gerfaut odnajduje grobowiec wiedźmy Briggi, babki Bedlama i Białego Wilka. Pełna nienawiści Brigga ofiarowuje Karrowi eliksir miłosny okrutnej mocy, podpisując ten pakt zdeformowaniem dłoni chłopaka. Dzięki mocy eliksiru Karr ma zaskarbić miłość Sioban, torując sobie tym samym drogę do tronu zamku Sudenne'ów. Czy tajemniczy pierścień, jaki mały Wulff znajduje podczas zabawy jest kolejnym przeklętym podarkiem nieżyjącej jędzy? Zbliża się wielki turniej, na który Sioban zaprasza przystojnego Kyle'a z Klanach. Jeszcze nie podejrzewa, że tej nocy ofiaruje swą miość zupełnie komu innemu.