Seksualność Orientu. Przestrzeń i Eros

Książka urodzonego w Stambule Irvina Schicka, profesora Uniwersytetu Harvarda, jest niezwykle udanym przedsięwzięciem badawczym z zakresu humanistycznych badań interdyscyplinarnych, jest świetnie napisana, a tekst imponuje ogromną bibliografią i niezwykłą erudycją autora, który potrafił wykorzystać dorobek zarówno najwybitniejszych teoretyków współczesnej humanistyki, jak i klasyków antropologii kulturowej z Bronisławem Malinowskim na czele. Autor zwraca uwagę doskonałą znajomością bogatej literatury poświęconej percepcji Orientu w kulturze Zachodu, ze szczególną uwagą badając osobliwe koleje wizerunku kobiety w kulturach odbieranych jako „egzotyczne”, a funkcjonujących jako odniesienie dla tożsamości kulturowej Zachodu.

Fascynacja Orientem zawładnęła wyobraźnią Europy zwłaszcza w wieku XVIII i znalazła swój wyraz w sztuce i literaturze. Ukształtowała też sposób, w jaki europejska myśl ujmowała świat „innych”, przyczyniając się też do konstrukcji tożsamości europejskiej. Wizja egzotycznej erotyki i seksualizmu, a zwłaszcza wizerunek kobiety Wschodu pozwalały na uwolnienie emocji, skrywanych bądź wypieranych przez chrześcijańskie kanony etyczne i obyczajowe. Książka Schicka pokazuje, jaki wpływ na te procesy miały doświadczenia kolonializmu i otwarte zderzenie europejskich norm estetycznych i obyczajowych z odmiennym światem Wschodu. Wraz z autorem przyglądamy się społecznemu tworzeniu przestrzeni geograficznej oraz poznajemy jej związek z systemem znaczeń, przenikniętym kategorią płci (gender) i seksualizmem.