Schiza

Zaczęło się od tego, że w samym centrum Szczecina na gruzach dawnego cmentarza postawiono blok mieszkalny. A dalej było już tylko gorzej. Diana ma trzydzieści lat, chorobę psychiczną i Niemca, który ją utrzymuje. Jej chłopakowi, Robertowi, z tego zestawu przypadła jedynie choroba psychiczna. Najlepsza przyjaciółka Diany, nieco starsza od niej zdewociała Beata, wieczna dziewica, może się z kolei pochwalić rentą i rozpoznaną schizofrenią. W skład gromadki wchodzi jeszcze rudy Karol - niespełniony literat, były żołnierz Marek, zaginiona Janka Wariatka, czyli matka Diany, i tajemniczy Henryk. Wokół krąży oczywiście jeszcze chmara innych postaci, zmory przeszłości i widmo nie najlepszych rokowań na przyszłość. Bohaterowie Pauliny Grych mogą wpisać sobie do CV jedynie nieudane dzieciństwo, walkę z własnym i cudzym alkoholizmem i (często samobójczą) śmiercią bliskich. Autorka na murze sławetnego bloku wypisuje swoistą antropologię niedoskonałości. Rzeczywistość stworzonych przez nią postaci stanowi dokładne
zaprzeczenie telenowelowego życia, chociaż akurat to drugie wyznacza powszechne granice normalności. Okazuje się jednak, że nawet ci „dziwni” i samotni nawiązują przyjaźnie, odnajdują miłość i zaczynają wszystko od nowa.