Ryszard Przybylski

Historyk literatury i kultury polskiej, rusycysta, eseista i tłumacz.

W latach 1948-1952 studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1952 roku związany z Instytutem Badań Literackich PAN, habilitowany w roku 1970, od 1988 profesor. W latach 70. współpracował z Teatrem Narodowym w Warszawie.

Z zainteresowań rusycystycznych Ryszarda Przybylskiego wywodzi się tom studiów Dostojewski i Przeklęte problemy (1964) oraz Wdzięczny gość Boga. Esej o poezji Osipa Mandelsztama (1980). W 1971 roku ukazał się opracowany przez Przybylskiego wybór poezji Mandelsztama w tłumaczeniu wybitnych poetów współczesnych; przełożył też dwie książki prozatorskie tego autora: Słowo i kultura (1972) oraz Zgiełk czasu (1994). W roku 2000 w wyborze, w przekładzie i z komentarzem Ryszarda Przybylskiego wydany został tom Nadieżdy Mandelsztam Mozart i Salieri oraz inne szkice i listy.

Jest jednym z najwybitniejszych znawców klasycyzmu w literaturze europejskiej. Wymieńmy tu esej o tęsknotach poetów Et in Arcadia ego (1966), tom szkiców To jest klasycyzm (1978) oraz rozprawę-esej_ Klasycyzm, czyli Prawdziwy koniec Królestwa Polskiego_ (1983).

Przybylski jest też znawcą i autorem licznych opracowań poświęconych kulturze i literaturze romantycznej.

Spośród innych publikacji Ryszarda Przybylskiego wyróżnia się studium o międzywojennej prozie Jarosława Iwaszkiewicza Eros i Tanatos (1970), esej z dziejów duchowości wczesnego chrześcijaństwa Pustelnicy i demony (1994) oraz esej o starości Baśń zimowa (1998), w którym poddał interpretacji poezję Michała Anioła, T. S. Eliota, Jarosława Iwaszkiewicza i Tadeusza Różewicza.