Rycerz i śmierć. Prosta sprawa

Pewien głuchoniemy, siedzący na ławeczce na skwerku w peryferyjnej dzielnicy, miał o kilka metrów przed sobą kabinę telefoniczną: wewnątrz był młody człowiek, który, wykonując półobroty wokół własnej osi, nerwowo coś mówił. Dla każdego innego byłoby to jak patrzeć na rybę w akwarium, ale głuchoniemy umiał czytać z warg bezgłośnie pojawiające się słowa. Z warg telefonującego młodzieńca odczytał zatem z dziesięć razy "synowie osiemdziesiątego dziewiątego" i wielokrotnie powtarzane słowa "rewolucja" i "odwaga". Głuchoniemy miał w ręku gazetę, w której była mowa właśnie o synach osiemdziesiątego dziewiątego, a w kieszeni - gruby czerwony flamaster. Napisał na gazecie "syn osiemdziesiątego dziewiątego, kabina telefoniczna" i ruszył na poszukiwanie jakiegoś stróża prawa.
fragment książki