Różowy guzik

Kroplewski pozostaje wierny zasadzie niedopowiedzenia, tak istotnej dla dobrej prozy. «Święci, co przychodzą i odchodzą» – stara cerkiew, fresk ginący w promieniach słońca, a wokół ludzkie namiętności, jakże błahe i śmieszne wobec wszechobecnego sacrum. «Tutaj zostałeś ­spłodzony» – z konwencji kryminału autor sprowadza nas na płaszczyznę metafizycznych pytań. «Różowy guzik» – najbardziej ludzka opowieść o starym człowieku, tajemnica życia która kryje się w gromadzeniu zwykłych guzików i w różowym, pękniętym…