Rok potopu

Siostra Consuelo, matka przełożona prowincjonalnego katalońskiego szpitala, poszukuje środków na budowę godziwego przytułku dla starców i decyduje się złożyć wizytę miejscowemu latyfundyście Augustowi Aixeli. Wizytę nieco ryzykowną, bo Aixela nie cieszy się sławą pobożnego dobroczyńcy zakonnych fundacji - raczej przeciwnie, bo to - choć na prowincjonalną skalę - utracjusz pełną gębą, a i jak wieść niesie niebezpieczny dla kobiet swawolnik. Eduardo Mendoza, mistrz przewrotnego wykorzystywania utartych, zdawałoby się, schematów fabularnych i gatunkowych, w Roku potopu przypomina zapomnianą fabułę dziewiętnastowiecznych ballad podwórzowych, w których każda miłość jest możliwa - nawet dziwne zauroczenie anielicy lichym diabłem.

Seria Vademecum Interesującej Prozy

tyt. oryg. El ano del diluvio, tłum. Zofia Wasitowa
130x200 mm, wyd. I, twarda oprawa, 123 s., Warszawa 1997

Eduardo Mendoza (ur. 1943); urodzony w Barcelonie, jeden z najbardziej cenionych współczesnych pisarzy hiszpańskich. Znany jest polskiemu czytelnikowi z powieści Sprawa Savolty, którą zadebiutował w 1975 roku. Jego następne powieści, a zwłaszcza Miasto cudów i Tajemnica zaczarowanej krypty, były bestsellerami we wszystkich krajach Europy Zachodniej.