Rok myśliwego

Przez znaczną część życia pisałem powieść o dwudziestym wieku, ale nie w formie powieści, tylko z not podróży, esejów, krytyki literackiej i tak dalej. (...) Można byłoby ułożyć moje książki w pewien ciąg, poczynając od _Kontynentów, a kończąc na prozach w Piesku przydrożnym. W tym ciągu Rok myśliwego byłby eksperymentalnym dziennikiem, ograniczonym do jednego roku, który jednak wymknął się regułom i tego literackiego gatunku (...) Książka w drugiej swojej części zmienia się w jakby powieść środowiskową, w serię portretów moich współczesnych, literatów i ludzi teatru..._ - Czesław Miłosz.