Radość. Poczucie szczęścia, które masz w sobie

Nawet kiedy jesteś szczęśliwy, gdzieś w głębi dręczy cię strach, że to nie potrwa długo, że wcześniej czy później szczęście się ulotni, że zapada noc i za chwilę pochłonie cię ciemność. To światło jest tylko urojone – nie pomoże ci, nie weźmie cię na drugi brzeg. Twoje szczęście tak naprawdę nie jest szczęściem, ale ukrytym nieszczęściem. Twoja miłość nie jest miłością, tylko maską dla twojej nienawiści. Twoje współczucie jest niczym innym jak gniewem – starannie wyhodowanym, wyrafinowanym, wyedukowanym, kulturalnym, ucywilizowanym - ale jednak gniewem. Twoja wrażliwość nie jest prawdziwą wrażliwością, lecz ćwiczeniem umysłowym, pewną postawą, wyreżyserowanym podejściem. Pamiętaj: ludzi wychowuje się w przekonaniu, że cnotę można wyćwiczyć, że dobroć można wyćwiczyć, że można się nauczyć jak być szczęśliwym, że można zapanować nad szczęściem, że w ludzkiej mocy jest wypracowanie takiego charakteru, który da poczucie szczęścia. A to jest nieprawdą, całkowitą nieprawdą...