Nieznane Ewangelie
W 1945 roku Muhammad Ali, beduiński chłop, podczas pracy w polu niedaleko Nag Hammadi w Górnym Egipcie, natknął się na tajemniczy gliniany dzbanek. Gdy go rozbił, jego oczom ukazało się trzynaście kodeksów oprawionych w skórę. Matka młodzieńca użyła kilku stron z ksiąg do rozniecenia ognia, ale na szczęście kodeksy szybko trafiły w ręce naukowców.
Kodeksy zawierają aż 51 pism, wśród których znajdują się: apokalipsa, apokryfy, ewangelie (w tym Ewangelia Judasza, Ewangelia Marii), a także listy i dialogi. Pisma opisują nieznane fakty z życia Jezusa i jego uczniów. Kościół nigdy nie zgodził się na włączenie ich do kanonu Pisma Świętego. Prawdopodobnie dlatego, że pisma przedstawiają zupełnie inny obraz Jezusa, niż Ewangelie Jana, Łukasza, Marka i Mateusza.
Wyjaśniamy:
Kodeksy powstały ok. 350 roku n.e., a pisma w nich zawarte – jeszcze wcześniej. Napisali je gnostycy, którzy nie zgadzali się z powszechnym nauczaniem Kościoła i odłączyli się od niego, dając początek swego rodzaju sekcie. Chrześcijanie uznają pisma z Nag Hammadi za herezje.* Nie brakuje jednak zwolenników teorii spiskowej, mówiącej że zwoje zawierają prawdę, której Kościół po prostu się boi.*
Na kolejnych stronach przyjrzymy się bliżej dwóm ciekawszym apokryfom.