Przemysław Marzec

Przemysław Marzec to przede wszystkim tematy polityczne. Specjalny wysłannik radiowy specjalizuje się w relacji z rejonów najgłośniejszych światowych konfliktów na różnym tle. Jego głos i twarz znamy ze sprawozdań z problematycznych rejonów na różnych kontynentach, a od kilkunastu lat Przemysław Marzec rezyduje w stolicy Rosji i śledzi na bieżąco wszystkie wydarzenia.

Przemysław Marzec – życiorys

Po ukończeniu katowickiego liceum ogólnokształcącego Przemysław Marzec studiował politologię na tamtejszym Uniwersytecie Ślaskim. Jeszcze podczas nauki w Instytucie Nauk Politycznych w 1993 roku nawiązał współpracę z katowickim oddziałem RMF FM (później ponadto z warszawskim), a od kolejnego roku był już tam zatrudniony na etacie. Przemysław Marzec jest korespondentem od 1998 roku, kiedy to rozpoczął swoją przygodę z Kosowem, Albanią, Macedonią, Pakistanem, Irakiem. Był świadkiem walk w Iraku, Pomarańczowej Rewolucji na Ukrainie, wojny pomiędzy Gruzją a Rosją czy słynnym pogrzebów (Jasera Arafata oraz Jana Pawła II). Bałkany zna już bardzo dobrze od każdej strony. Od 2007 roku po kilkuletniej pracy dla warszawskiego oddziału radia, Przemysław Marzec jest stałym korespondentem RMF FM w Moskwie.

Przemysław Marzec – książka

Przemysław Marzec oraz Jan Mikruta szczególnie zasłynęli jako jedyni dziennikarze z naszej ojczyzny, którzy wiosną 2003 roku na gorąco relacjonowali z Bagdadu wojnę w Iraku. Zebrali ogromną ilość materiałów reportażowych oraz zdjęć, które składają się na ich debiut literacki. Książkę dziennikarze wydali nakładem Bosz Wydawnictwo. Wspólnie już wcześniej relacjonowali z Pakistanu osobliwości świata muzułmańskiego, także reakcje na wojnę z terrorem, wędrowali do Kabulu, ogłosili upadek Talibów, obserwowali polowanie na Osamę Bin Ladena. Materiały Przemysława Marca oraz Jana Mikruty wykorzystywały pozostałe polskie redakcje, których przedstawiciele nie dostali irackich wiz ani prawa przebywania w trudnym okresie w Bagdadzie. Marzec i Mikruta przyjaźnili się z zabitym w Iraku ukraińskim dziennikarzem i kamerzystą, Tarasem Prociukiem, któremu dedykowali swoją książkę.