Przemoc i szabla

Powieść z wielu względów godna uwagi. Oto nadszedł XVIII wiek - w dziejach Polski tragiczna epoka. Przeminął okres panowania królów Sasów, na tron wstąpił młody król Stanisław August, lansowany przez imperium Rosji i jej despotyczną władczynię. Lecz to nie król rządzi krajem. Ambasador książę Repnin kładzie ciężką dłoń tyrana na senacie i sejmie Rzeczypospolitej. Porywa i wysyła na Sybir najwyższych jej dygnitarzy, a wojska rosyjskie stacjonują w kraju, gotowe w każdej chwili do pacyfikacji. W Warszawie działa rosyjski wywiad. Przy pomocy płatnych konfidentów ambasada orientuje się w nastrojach społeczeństwa, ściga niepokornych, pogłębia i umacnia panowanie najjaśniejszej imperatorowej. Tak przedstawia się historyczne tło powieści, w którym Rembek osadza głównego bohatera. Jest nim późniejszy autor hymnu narodowego "Jeszcze Polska nie zginęła...", Józef Wybicki. Lecz epoka napoleońska z "Mazurkiem Dąbrowskiego" nadejść ma w dalekiej przyszłości, Rembek zaś ukazuje Wybickiego na początku jego drogi do sławy.
Z posłowia Jerzego Piechowskiego