Prawo ślimaka

Wiktor Zołotariow przemierza szlak od Antarktydy przez Kijów, Moskwę, Czeczenię aż po Bałkany i Argentynę w poszukiwaniu swego przyjaciela, pingwina Miszy, któremu chciałby zwrócić wolność. Na każdym kroku doświadcza sensacyjnych, często groteskowych przygód. Nie jest to jednak tylko koncept literacki to groteska otaczającego świata — w tym przypadku świata poradzieckiego. Mocny, dosyć ponury opis rzeczywistości (wybory na Ukrainie, wojna w Czeczenii) zostaje złagodzony wszechobecnym w powieści humorem. Utwór, bogaty i atrakcyjny fabularnie, nie jest przy tym jednorodny gatunkowo — można by mówić tu o powieści drogi, o thrillerze politycznym, powieści sensacyjnej, obyczajowej — i wszystkie te określenia znalazłyby uzasadnienie.