Prawą stroną literatury polskiej. Szkice i portrety

Prawa strona literatury, rozumiana przez Urbanowskiego jako kolekcja tekstów zaświadczająca o poglądach i postawach przedstawicieli wydzielonej przezeń formacji intelektualnej (i artystycznej), odwiedzana była przez znawców literatury współczesnej znacznie rzadziej niż strona lewa, która w czasach PRL-u – nawet w swych miernych dokonaniach – została szczegółowo opisana.

Wokół manifestacji prawicowych przekonań w literaturze polskiej narosło sporo mitów, pojawiły się upraszczające sądy oraz diagnozy zbyt pośpieszne. Maciej Urbanowski przezwycięża uprzedzenia, proponuje próby empirycznych sprawdzeń. Uważnie czyta i przegląda teksty pisarzy o orientacji prawicowej. Materiał jest bogaty i zróżnicowany, przeto tworzona panorama okazuje się rozległa.