Prawa barbarzyńskie o czynach przeciw ciału i cielesności człowieka

Książka niniejsza jest nie tylko pierwszym polskim opracowaniem poruszonej w niej tematyki, ale także - jak zauważa w swej recenzji prof. Jerzy Strzelczyk - "nie ma ona dokładnego odpowiednika w literaturze zagranicznej". Oparta jest na wnikliwej analizie unikalnego materiału historycznego - najstarszych spisów praw ludów germańskich (leges barbarorum) - dotyczącej uszkodzeń ciała i naruszeń nietykalności człowieka, takich jak obcięcie dłoni czy uderzenie w twarz. Autor porusza na jej kartach problem różnego typu przestępstw przeciw ciału człowieka, wymiaru materialnej odpowiedzialności sprawców tego rodzaju czynów, a także wpływu zróżnicowania prawnego statusu ofiar na społeczne oszacowanie dotkliwości strat przez nie spowodowanych. Praca ta jest studium ważnego fragmentu wczesnośredniowiecznej historii ciała, eksploruje bowiem kulturę społeczeństw powierzchownie schrystianizowanych, a w istocie na poły pogańskich, mentalnie tkwiących w swych plemiennych tradycjach, kulturę, w której przekaz mówiony
dominował nad pismem.