Późne lato

Tom przypominający jednego z najciekawszych poetów współczesnych składa się z utworów drukowanych w latach dziewięćdziesiątych w tomikach niskonakładowych i liryków publikowanych tylko w prasie lub nie publikowanych.

Są to proste, obrazowe liryki, mówiące o miłości, przemijaniu, inspirowane krajobrazem ukochanych przez poetę Bieszczad. Wiersze krótkie, niekiedy pisane z pozycji „zenistycznych”, kiedy podmiot wycofuje się z pierwszego planu i „roztapia się” w pejzażu, staje się tylko medium, przez które przepływają obrazy.