Pożegnanie Pawła Hertza

Wczoraj, 22 maja, na warszawskich Starych Powązkach odbył się pogrzeb Pawła Hertza - poety, tłumacza, pisarza, eseisty i edytora.
Paweł Hertz, urodzony 29 października 1918 roku w Warszawie twórczość poetycką rozpoczął w kręgu Skamandra (debiutował w 1934 roku w Wiadomościach Literackich). W latach 1974-75 prowadził stale felieton w Tygodniku Powszechnym. Twórczość poetycką Hertza krytycy lokowali w nurcie tzw. neoklasycyzmu. Plonem zainteresowań historycznoliterackich pisarza, głównie XIX stuleciem, są powieści biograficzne: Portret Słowackiego (1949) i Biografia zestawiona z dokumentów i listów. Słowacki, romans życia (1961), a także wydanie pism Słowackiego, opatrzone bogatym komentarzem. Paweł Hertz wydał też wybory wierszy Brodzińskiego, Lenartowicza, Gomulickiego i Iłłakowiczówny. Wielkim osiągnięciem edytorskim Hertza był Zbiór poetów polskich XIX wieku, wydany w 7 tomach w latach 1959-75, jako najobszerniejsza tego typu antologia, gromadząca utwory zapomnianych i mało znanych poetów lat 1795-1918. Paweł Hertz wraz z Władysławem Kopalińskim opracował Księgę cytatów z polskiej literatury pięknej od XIV do XX wieku
(1975).
Paweł Hertz redagował edycje klasyków prozy rosyjskiej m.in. Tołstoja, Turgieniewa, Dostojewskiego, w tym wiele we własnych przekładach. Tłumaczył też dzieła literatury francuskiej m.in. Marcela Prousta.
Otrzymał nagrodę PEN Clubu za przekłady (1970) i działalność edytorską (1978).
Zmarł w Warszawie 14 maja w wieku 83 lat.
pap