Polska do wymiany. Późna nowoczesność i nasze wielkie narracje

Opowieść o opowieściach, próba odpowiedzi na trzy zasadnicze pytania, stawiane polskiej literaturze ostatniego dwudziestolecia. Na pytania o jakość i rodzaj społecznych więzi, o zakres wolności społeczeństwa i jednostki, a także o problem zróżnicowań społecznych. Autor czyta książki z dystansem specjalisty i pasją socjologa. Rezultat jest znakomity: wywody Czaplińskiego aż kipią od namiętności bohaterów dzieł wybitnych, przeciętnych i miernych, którzy walczą o nową Polskę, mentalnie tkwią wciąż jeszcze w starej i (a może: lub) z trudem usiłują sprostać życiu w tej teraźniejszej. Wyłania się z nich wizerunek kraju, którego tożsamość znajduje się wciąż jeszcze in statu nascendi, którego mieszkańcy nie nadążają za zbyt szybko zmieniającą się rzeczywistością i nieraz próbują przeciwstawiać jej fikcyjne światy, bezpieczne w swojej niezmienności. Dwie najważniejsze wielkie narracje, dotyczące, wedle Lyotarda, prawdy i wolności, wyczerpały się. Czy do czegoś mogą się nam jeszcze przydać?