Polonezem na Wschód

Trzech absolwentów Władysława IV, szkoły średniej na Pradze, po ukończeniu studiów wyższych na Uniwersytecie Warszawskim spotkało się przypadkowo w latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia w delegacji Polskiej Akademii Nauk wyjeżdżającej do Moskwy na sympozjum naukowe. Odczucia Polaków tego okresu przesączone są jeszcze treściami wojny i barbarzyństwa niemieckiego oraz nieudanej próby sowietyzacji Polski przez Stalina. W czasie pobytu trzech naszych bohaterów na placu Czerwonym w Moskwie jednego z nich zaskakuje niewielki pomnik Minina i Pożarskiego poświęcony wypędzeniu Polaków z Moskwy. Budzi to miedzy przyjaciółmi ciekawą i interesującą dyskusję pełną historycznych faktów i wydarzeń tego okresu. Na ogół mało znanych.

Pomijanych lub przemilczanych celowo w ówczesnych publikacjach i programach nauczania szkoły średniej. A przecież na początku w XVII wieku, kiedy Rzeczpospolita była u szczytu swej potęgi, myśmy byli w Moskwie, i to dwa razy.