Poezje - Ezra Loomis Pound

Są chwile w historiach kulturalnych języków, gdy cały dotychczasowy zasób układów i środków literackich kurczy się nagle do kilku czy kilkunastu wzorców. Wzorce te równocześnie przestają służyć jako szata dla nowych zjawisk życia i bądź zużywają się w służbie tej czy innej grupy religijnej, politycznej lub społecznej, bądź też pozostają azylem i muzeum dla wypowiedzi zespołu oderwanych od życia szkolarzy. Temu procesowi towarzyszy zwykle powstawanie od dołu piśmiennictwa wulgarnego. W naszym okresie (który, być może, zaczął się od "Deklaracji Praw Człowieka" i trudni się w tej chwili wynajmowaniem parawanów dla okrawających te prawa) - studium tego typu piśmiennictwa staje się nieomal łatwe. Poza niewybrednym sposobem postrzegania życia cechują go: brak własnych wzorców, pobieżne wykorzystywanie zdobyczy poprzedniego okresu i obojętność istotna na owe prawa. (Sam temat nadużycia i gwałtu, jeśli syci neurozę, jest chwytem typowym tego rodzaju literatury.) - Obu zjawisk nie musi łączyć tożsamość miejsca. Gdy
chodzi o język angielski, początek naszego stulecia zogniskował pierwsze zjawisko przeważnie w Anglii, drugie - przeważnie w Stanach Zjednoczonych, jakkolwiek ilość wzajemnych przerzutów stale rosła. W takim momencie zjawił się Pound. W takich właśnie momentach pęd cywilizacyjny wyrzuca na powierzchnię pisarzy rekrutujących się z grupy kulturalnie późniejszej, działających jako zworniki między kulturą starszą i surowym lasem odziomków, wzrastających na nowej glebie. Pisarze ci przywołują na pamięć słuchaczy wzory jak najbardziej krystaliczne i jeśli dobrze odczytali potrzeby własnego społeczeństwa, biorą je bądź z okresu wzrostu literatur, bądź też ich dojrzałej doskonałości. Pound brał je z okresów wzrostu - zgodnie z postawioną sobie zasadą wydobywania na światło e n e r g i i; ukazywania pierwotnej, oryginalnej formy, jaką sobie ta energia nadała.
_ Prolegomena, Jerzy Niemojowski_