Podwójne życie zegarów

"Jeśli za kryterium oryginalności poety uznać, jak chce Zbigniew Bieńkowski, niepodobieństwo, poezja Jacka Napiórkowskiego jest jedną z najbardziej „niepodobnych”, mówiąc inaczej – osobnych, oryginalnych we współczesnej poezji polskiej. Oryginalność, niepodobieństwo wynikają bez wątpienia z pewnych przesłanek językowych, do których poeta się odwołuje, pewnych złóż, do których nawiązuje, pewnego poziomu, który najchętniej nazwalibyśmy tradycją, gdyby nie fakt, że z samej swej istoty stanowią one zaprzeczenie wszelkiego tradycjonalizmu".

/Ze wstępu Krzysztofa Karaska/

W skład tomu Podwójne życie zegarów wchodzą utwory ze zbiorów: Lodowiec (1990), Wiersze nowojorskie (1992), Bezdomny kolorem (1998), Rozjaśnienia (2000), Podróż na trąbie (2002), Głupota krajobrazu (2006), Fortepiany i delfiny (2010). Pozostałe wiersze zostały zebrane w całość zatutułowaną Z wierszy rozproszonych.