Po mnie choćby Potop

Wybuchowa męska rozmowa z Jerzym Hoffmanem, w której reżyser szczerze odsłania swoje życie i opowiada: O tym dlaczego Gustaw Holoubek nie zagrał dwóch ról w "Potopie", o wojnie spędzonej na Syberii, gdzie królowała zasada: nie przywykniesz - zginiesz, a uciec nie ma jak, o polsko-żydowskiej lekarskiej rodzinie, która nie chciała zrobić z Hoffmana maminsynka, o Kubie, gdzie dziewczynę "kupowało się" za paczkę papierosów, o Związku Radzieckim, gdzie wódkę piło się wyłącznie "w formacie" 150 g, o tym jak w PRL-u można było podpaść za propagandowy film o bitwie pod Lenino, o tym czy Walentyna, druga żona Hoffmana była "czarownicą" w butach o rozmiarze 34. I o tym jak alkohol zabił wspaniałą męską przyjaźń dwójki reżyserów - Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego. Nikt nie opowiada z taką swadą, i nikt nie przeklina w sposób tak naturalny, jak Jerzy Hoffman.