Piotr Morawski
Piotr Morawski jest znanym polskim himalaistą, który zdobył 6 ośmiotysięczników. Ponadto Piotr Morawski ma tytuł doktora nauk chemicznych oraz był adiunktem na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, a także wiceprezesem Polskiego Związku Alpinizmu. Do jego największych osiągnięć należy m.in. pierwsze zimowe wejście na Sziszapangmę - 14 szczyt świata, czego dokonał w 2005 roku. Piotr Morawski zmarł 8 kwietnia 2009 roku w Nepalu podczas próby zdobycia szczytu Manaslu.
Piotr Morawski – biografia
Pierwsze poważne wejście Piotr Morawski zanotował wcześnie, bo już w 2001 roku, kiedy udało mu się zdobyć Chan Tengri. Kolejnym krokiem w karierze była zimowa wyprawa na K2 dwa lata później, w sezonie 2002/03, kiedy Piotr Morawski razem z Denisem Urubką dotarł na wysokość 7650 metrów – najwyższą do tej pory osiągniętą w zimie. Pierwsze zimowe wejście przyszło w sezonie 2003/04 podczas wejścia na Sziszapangmę. Piotr Morawski i Simone Moro dokonali wtedy pierwszego przejścia południowej ściany bez zdobycia szczytu, co ostatecznie udało się im rok później – 14 stycznia 2005 roku - Moro i Morawski zostali wtedy pierwszymi wspinaczami, którzy zdobyli Sziszapangmę zimą. W międzyczasie Piotr Morawski pracował również jako adiunkt na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie obronił pracę doktorską pt. ''Wpływ wielkości, kształtu i polarności na cząsteczek na równowagi fazowe. Wpływ wysokiego ciśnienia (do 1,5 GPa)''. Kolejne sukcesy w karierze alpinisty pojawiły się w 2006 roku. Piotr Morawski wziął wtedy udział w wyprawie nazwanej ''Tryptyk himalajski'', podczas której zdobył dwa ośmiotysięczniki: Czo Oju (24 kwietnia ze Słowakiem Peterem Hamorem) i Broad Peak (9 lipca po samotnym ataku szczytowym). Na tej samej wyprawie Piotr Morawski razem z Piotrem Pustelnikiem weszli na wschodni wierzchołek Annapurny (8010 m n.p.m.), po którego zdobyciu Piotr Morawski zawrócił, żeby pomóc innemu alpiniście, który dostał ślepoty śnieżnej. Kolejnym głośnym wejściem polskiego alpinisty było zdobycie 15 lipca 2007 roku słynnego szczytu Nanga Parbat drogą Kinshofera. Piotr Morawski dokonał tego razem z Peterem Hamorem i Dodo Kopoldem po 12-godzinnym ataku szczytowym. Wejście było częścią wyprawy na niezdobytą wówczas zachodnią ścianę K2. Za jeden z ostatnich wielkich sukcesów Piotra Morawskiego uważa się zdobycie dwóch szczytów Gaszerbrum I i Gaszerbrum II w 2008 roku podczas projektu ''Trawers Gaszerbrumów od I do III''. Gaszerbrum I został wtedy zdobyty przez Piotra Morawskiego w parze z Peterem Hamorem w stylu alpejskim 25 czerwca, a Gaszerbrum II 6 lipca w tym samym stylu.
Piotr Morawski – okoliczności śmierci
Piotr Morawski zginął 8 kwietnia 2008 roku w Nepalu podczas próby zdobycia nową drogą ósmego ośmiotysięcznika świata - Manaslu. Podczas aklimatyzacyjnego wejścia na Dhaulagiri, na wysokości ok. 5760 metrów, Piotr Morawski spadł w 25-metrową szczelinę, gdzie zaklinował się na 20 metrze. Na pomoc ruszyli partner Peter Hamor razem z Justyną Szepieniec oraz zespołem wspinaczy z TOPR-u, którzy byli w tym czasie na tym samym masywie. Niestety alpinisty nie udało się uratować i zgodnie ze swoją wolą ciało Piotra Morawskiego 13 kwietnia 2008 roku zostało opuszczone do szczeliny lodowej na wysokości 5700 m n.p.m. W ceremonii uczestniczyli: Peter Hamor, Justyna Szepieniec, Grzegorz Bargiel, Edward Lichota, Andrzej Mikler i Ryszard Gajewski. Msza pożegnalna w Polsce odbyła się 16 kwietnia 2009 roku. Ówczesny prezydent Lech Kaczyński odznaczył wtedy pośmiertnie Piotra Morawskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w dziedzinie himalaizmu oraz rozsławienie Polski na świecie. W tym samym roku 17 października na Symbolicznym Cmentarzu Gór pod Osterwą odsłonięto tablicę pamiątkową Piotra Morawskiego. Podobną tablicę umieszczono również na Przełęczy Francuzów w pobliżu Dhaulagiri.
Piotr Morawski – życie prywatne
Wiadomo, że po śmierci Piotr Morawski pozostawił żonę Olgę i dwóch synów Ignacego i Gustawa. Olga Morawska do dzisiaj zaangażowana jest w działalność upamiętniającą życie Piotra Morawskiego – jest m.in. współautorką wspomnień o alpiniście oraz członkiem Kapituły Memoriału im. Piotra Morawskiego ''Miej odwagę'', organizowanego od 2010 roku, który razem z Alpinus Expedition Team daje szansę nieznanym podróżnikom na zrealizowanie swoich pasji. Poza tym Olga Morawska jest również założycielką i prezesem fundacji ''Nagle Sami'' pomagającej osobom, które utraciły swoich najbliższych, w powrocie do życia społecznego. Podczas festiwali podróżniczych w 2009 roku Olga Morawska prezentowała pokaz przezroczy ''Odchodząc od Sati'' zawierający ostatnie zdjęcia Piotra Morawskiego z wyprawy na Dhaulagiri.
Piotr Morawski - nagrody
Do najważniejszych nagród Piotra Morawskiego należy ''Jedynka'' – Nagroda Środowisk Wspinaczkowych przyznana za rok 2005 za pierwsze zimowe wejście na Sziszapangmę drogą klasyczną z Simone Moro. Za tą samą wyprawę Piotr Morawski otrzymał również nagrodę ''Kolos'' w kategorii ''Alpinizm''. Alpinista był również dwukrotnym finalistą ''Jedynki'' w 2006 i 2008 roku kolejno za wyprawę Tryptyk Himalajski z Piotrem Pustelnikiem i za trawers Gaszerbrum II i Gaszerbrum II oraz próbę na zachodniej ścianie Annapurny zakończoną na grani szczytowej.
Piotr Morawski – książki
Jeszcze za życia Piotr Morawski publikował relacje ze swoich wypraw w prasie podróżniczej, a od 2008 roku miał swoją stałą rubrykę w magazynie ''Góry''. Po śmierci Piotra Morawskiego ukazały się również dwie książki z udziałem żony Olgi. Pierwszą jest wydana w roku 2010 przez wydawnictwo Góry Books książka pt. ''Zostają góry: opowiadania, felietony, wspomnienia'' - zawiera opracowany przez Olgę Morawską zbiór publikacji Piotra, które przez lata ukazywały się w magazynie ''Góry''. Książka zilustrowana jest zdjęciami autorstwa Piotra Morawskiego, a dopełniają ją wspomnienia znanych himalaistów: Krzysztofa Wielickiego, Simone Moro, Petera Hamora, Dariusza Załuskiego i Piotra Pustelnika. Drugą pozycją jest wydana w tym samym roku ''Od początku do końca''. Żona Piotra Morawskiego opisuje w niej historię ich życia uzupełnioną dodatkowo o zapiski z dzienników alpinisty prowadzonych podczas wypraw w góry.
Data urodzenia | 27.12.1976 |
Miejsce urodzenia | Warszawa |
Data śmierci | 08.04.2009 |
Miejsce śmierci | Dhaulagiri, Nepal |
Bibliografia |
Podziel się opinią
Komentarze