Pierwsza rocznica śmierci ks. Józefa Tischnera

Rok temu pożegnaliśmy ks. Józefa Tischnera. Józef Tischner – ksiądz, filozof, ceniony wykładowca i rekolekcjonista, publicysta, pisarz, jeden z najwybitniejszych polskich intelektualistów okresu powojennego, człowiek światły, o otwartym umyśle i szerokim spojrzeniu. Doktor honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Laureat wielu nagród m.in. im. Jurzykowskiego (1988), Pen Clubu (1993), im. K. Pruszyńskiego (1993). Kawaler Orderu Orła Białego (1999). W latach 70. odprawiał w kościele św. Marka słynne Msze święte dla przedszkolaków. Równocześnie pełnił obowiązki duszpasterza krakowskiej inteligencji, którą gromadziły jego głośne "trzynastki" w kościele św. Anny. Współpracował z wieloma środowiskami: lekarzami - szczególnie psychiatrami (przyjaźń z Antonim Kępińskim) - uczonymi, artystami. Współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym" i miesięcznikiem "Znak". Był także współzałożycielem (wraz z Hansem-Georgiem Gadamerem i Krzysztofem Michalskim) i prezydentem Instytutu Nauk o
Człowieku w Wiedniu (1981). Autor wielu książek, m.in. _ Świat ludzkich nadzei (1957), _Etyka ;Solidarności” (1981), _ Polski kształt dialogu(1981), _ Myślenie według wartości(1982), _ Zawierzyć człowiekowi_(1991), _Tischner czyta katechizm(1996) , _ Polski młyn(1991), Spowiedź rewolucjonisty(1993), W krainie schorowanej wyobraźni(1997), Historia filozofii po góralsku(1997).
Zmarł 28 czerwca 2000 roku w Krakowie. Chociaż ostatnie operacje nie pozwalały mu już mówić, do ostatniej chwili pisał; z tego okresu pochodzą przejmujące teksty o Bożym Miłosierdziu. Pochowany jest na cmentarzu w Łopusznej.
WP Książki