Elfriede Jelinek

Laureatka Literackiej Nagrody Nobla 2004.
Jej ojciec o korzeniach czesko-żydowskich był chemikiem, matka noblistki pochodziła z bogatej rodziny wiedeńskich mieszczan. Elfriede wychowywała się i chodziła do szkoły właśnie w Wiedniu. Od dzieciństwa uczyła się gry na pianinie i organach, potem wstąpiła do słynnego wiedeńskiego konserwatorium. Równolegle studiowała historię sztuki na wiedeńskim uniwersytecie.
Elfriede Jelinek od wczesnej młodości pisała wiersze. Zadebiutowała zbiorkiem Lisas Schatten w 1967. Na studiach zaangażowała się w ruch lewicujących studentów. W 1970 roku ukazała się jej satyryczna powieść pt. Wir sind lockvoegel baby!. Jej następna powieść Michael. Ein Jugendbuch fuer die Infantilgesellschaft z 1972 roku została już dostrzeżona przez krytyków, a zastosowany przez pisarkę język określano jako prawdziwą lingwistyczną rewolucję w literaturze austriackiej. W 1975 roku wydała kolejną powieść Die Liebhaberinnen, potem Die Ausgesperrten (1980), a tłumaczona w Polsce Pianistka oparta na wątkach autobiograficznych powieść, która przyniosła jej międzynarodowe uznanie, ukazała się w 1983 roku.