Pięć lat kacetu

Autor jest jednym z nielicznych, któremu udało się przeżyć koszmar wojny i obozu koncentracyjnego. Jak sam twierdzi, napisał te wspomnienia, aby były świadectwem dla przyszłych pokoleń, aby nie zapomnieć. W książce odsłania niezwykle szczerze własne refleksje, własną filozofię przetrwania, opisuje zachowania współwięźniów zarówno tych, którzy zapisali się w jego pamięci bezwzględnym okrucieństwem, jak i tych, którym udało się zachować godność ludzką. Nikt przed Grzesiukiem nie opisał tak dokładnie brutalnej prawdy, jacy ludzie przeżywali te lata mordowni i głodu i co robili na co dzień, żeby przetrwać.