Pedro Calderon de la Barca

Jeden z najwybitniejszych dramaturgów hiszpańskich i europejskich epoki baroku. Ukończył kolegium jezuickie, studiował teologię i prawo kanoniczne w Alcála i Salamance. W 1620 porzucił studia, poświęcając się poezji. 1623 zadebiutował jako dramaturg. Wiele podróżował, był członkiem rycerskiego zakonu Santiago i wyróżniał się na wojnie. 1651 przyjął święcenia kapłańskie. Od 1663 honorowy kapelan króla Hiszpanii. Pisał dramaty dla sceny dworskiej, głównie komedie oraz widowiska religijne w duchu kontrreformacji, razem ok. 200 utworów. Najgłośniejsze jego dramaty to m.in. Alkad z Zalamei (wystawiony w polskiej przeróbce już w końcu XVIII w.), Życie snem(wystawienie polskie 1826 pod tytułem Władysław, królewicz polski), Książę Niezłomny (przekład-adaptacja J. Słowackiego, wystawienie polskie 1874).