pedagogika. Stymulowanie potencjału twórczego osób z różnymi potrzebami edukacyjnymi
Forma wydania | Książka |
Rok wydania | 2011 |
Autorzy | |
Wydawnictwo |
Prezentowana publikacja to efekt zamiłowania poznawczego wielu pedagogów, szczególnie pedagogów specjalnych. Dyskusja teoretyczna połączona z pracami o charakterze praktycznym na temat istoty twórczości osób niepełnosprawnych umożliwiła wyodrębnienie pewnych obszarów tematycznych. W niniejszej pracy stanowią one dwa odrębne rozdziały. W pierwszym rozdziale refleksja teoretyczna zainspirowana konkretną aktywnością twórczą osób niepełnosprawnych pozwoliła na odkrycie nowego wymiaru twórczości. Przykładem są artykuły A. Rakowskiej, B. Szczepankowskiego i A. Korzon, które wprowadzają czytelnika w tę problematykę. Autorzy kolejnych artykułów próbują odpowiedzieć na pytania, czym jest twórczość i czy rzeczywiście ma charakter wielowymiarowy… W drugiej części autorzy zwracają uwagę na potrzebę wykorzystywania nowych metod pomocy i rehabilitacji w rozwoju potencjału twórczego uczniów z różnymi potrzebami edukacyjnymi. Analiza naukowa podjęta przez autorów koncentruje się wokół metod waloryzacyjnych, a także bardziej tradycyjnych metod: teatroterapii i muzykoterapii. Polecamy w tym miejscu książkę Impulsu „Terapia muzyką w pracy z dziećmi niepełnosprawnymi” z płytą DVD. Książka adresowana jest do wszystkich osób, które interesują się wspomaganiem potencjału twórczego osób z różnymi potrzebami edukacyjnymi, czyli pedagogów, terapeutów, rodziców, psychologów, rehabilitantów, studentów, a także do środowiska twórców otwartych na oryginalne przeżycia. Warto odwołać się do maksymy Marii Grzegorzewskiej, wg której “nie ma kresu twórczości”. Twórczyni polskiej pedagogiki specjalnej jest wyrazicielką jakże aktualnego dyskursu paradygmatycznego, o którym powinni pamiętać przyszli arteterapeuci, aby lepiej rozumieć i stymulować twórcze bytowanie każdej osoby niepełnosprawnej już od najwcześniejszych lat. Dzięki efektywnemu wsparciu niepełnosprawni będą stawali się podmiotami decydującymi o sobie, swoim samorozwoju i nieograniczonej samokreacji. E. Lubińska-Kościółek K. Plutecka
Numer ISBN | 978-83-7587-595-9 |
Wymiary | 176x250 |
Oprawa | miękka |
Liczba stron | 274 |
Język | polski |
Fragment | Postulaty współczesnej pedagogiki specjalnej: od autonomii i podmiotowości człowieka niepełnosprawnego do specjalnej pedagogiki emancypacyjnej, stały się czynnikami pozwalającymi na poznawanie siebie, swoich możliwości twórczych i samorealizacji. Każdy człowiek jest niepowtarzalną indywidualnością i posiada określone możliwości twórcze. Prezentowana postawa badacza w dużym stopniu determinuje definiowanie twórczości i sygnalizowanie różnych ważnych jej aspektów. W ujęciu psychologów twórczość jest traktowana jako proces, wytwór, zespół określonych zdolności intelektualnych albo zespół stymulatorów społecznych. Szeroki zakres znaczeniowy twórczości dowodzi, że nie można jej uznać za jednowymiarowy konstrukt, gdyż ma antynomiczny charakter. Z jednej strony jest wieloznaczna, wielopłaszczyznowa, ale zarazem ma wymiar jednostkowy, niepowtarzalny i subiektywny. Twórczość własna zależy przecież w znacznym stopniu od samego twórcy. Wbrew stereotypom myślowym twórczość jest właściwością dostępną również osobom o indywidualnych ograniczeniach rozwojowych. Niepełnosprawność czy dysfunkcja rozwojowa utrudnia normalne funkcjonowanie, ale nie przekreśla możliwości realizacji marzeń, pragnień, rozwijania potencjału twórczego. Wielość terminów stosowanych w odniesieniu do twórczości osób niepełnosprawnych (np. aktywność twórcza, aktywność artystyczna, twórcza obecność, twórcze bytowanie, potrzeba tworzenia) uzmysławia złożoność i znaczenie tego zagadnienia. E. Lubińska-Kościółek K. Plutecka |
Recenzja | Podsumowując całość pracy zbiorowej pt. Stymulowanie potencjału twórczego osób z różnymi potrzebami edukacyjnymi, należy podkreślić, iż zbiór wszystkich artykułów posiada dużą wartość zarówno teoretyczną, jak i praktyczną. Praca ta stanowi cenny wkład w literaturę z zakresu pedagogiki specjalnej. Z recenzji prof. dr hab. Stanisławy Mihilewicz Przedłożona mi do recenzji książka została poświęcona Twórczej aktywności dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Specjaliści zajmujący się teorią i praktyką funkcjonowania tych osób wiedzą, że w procesie rehabilitacji bardzo duże znaczenie ma aktywność własna osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych. To ona mobilizuje do działania i poprawia efekty prowadzonej terapii. Twórcze zainteresowanie może poszerzać kreatywność tych osób. Dlatego każda pozycja książkowa, która zajmuje się analizą problemu aktywności twórczej, godna jest zainteresowania i może stanowić przewodnik dla młodych, podejmujących studia lub pracę pedagogów. Przedłożona mi do recenzji monografia wpisuje się w dyskurs teoretyczno-praktyczny nad rolą potencjału twórczego w procesie rozwoju osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Z recenzji dr hab. prof. DSW Małgorzaty Sekułowicz |
Podziel się opinią
Komentarze