pedagogika. Moja I klasa. Poradnik dla nauczycieli

Wstęp Pierwsze dni dziecka w szkole. Jakież są? Bywa różnie, zależy to od wielu czynników. Na nastrój dziecka wpływa z pewnością atmosfera domu, tworzona przez najbliższych. Zaraz potem klimat w klasie, którego autorem jest wychowawczyni. Wiele starań dokładamy, aby dzieci od pierwszej chwili, od pierwszego dnia zachęcić do szkoły, do nauki, do nowego trybu życia. Odtąd przecież każdy dzień będzie różnił się od minionych, spędzonych w przedszkolu wśród wielu zabawek, lalek, samochodzików, klocków... W szkole stanie się dniem nauki, pracy, obowiązków. Trudnym zatem i ważnym zadaniem staje się dla nauczycieli w klasie pierwszej stworzenie przyjemnego, bezstresowego, pełnego zaciekawienia tym co będzie dalej, płynnego przejścia z radosnej, zabawowej sali przedszkolnej do klasy lekcyjnej z szeregiem ławek. Dużą rolę odgrywa tu fantazja wychowawczyni, jak również zaangażowanie oraz zdolności wszelkiego rodzaju. Także wyczucie nastrojów dzieci, ich oczekiwań w danej chwili oraz umiejętności motywowania do wykonania różnych czynności, zabaw i gier. Należy tak poprowadzić zajęcia przez pierwsze dni, aby zniknęła nuda, monotonność, lęki, obawy, może i przerażenie. Natomiast potrzebne będą dziecku uśmiech, chwile radości, szczęścia, zadowolenia, dobrego samopoczucia, pewności i zrozumienia. Pierwsze dni w szkole powinny być dla nauczyciela sprawdzeniem, a zarazem poszerzaniem zakresu wiedzy i umiejętności dzieci. Najlepiej pod miłym dla dzieci płaszczykiem zabaw, gier i ciekawych zajęć. Wiadomo bowiem, że dziecko w wieku siedmiu lat nie lubi haseł typu: praca, wysiłek, obowiązek itp. W myśl nowej reformy godziny lekcyjne zostały zamienione w bloki tematyczne, w których poszczególne przedmioty przewidziane dla danej klasy przeplatają się wzajemnie i stanowią całość. Myślę, że w ten sposób uczniom z klas pierwszych łatwiej będzie przystosować się do warunków szkolnych, zbliżonych w formie do zajęć w przedszkolu. Bardziej zmieni się za to treść. Sądzę, iż przez pierwsze dwa tygodnie zajęcia w klasie pierwszej powinny być sprzyjające dużemu zapotrzebowaniu dzieci na ruch. Powinny być także okazją do wielu wypowiedzi dzieci na różne, w szczególności bliskie im tematy. Wychowawca powinien także zadbać o to, aby uczniowie w jego klasie poznali się lepiej, zwłaszcza jeśli będą nowi koledzy, z innego przedszkola. Przyda się wtedy wiele zabaw mających na celu poznanie nowego otoczenia, pomieszczeń i ich przeznaczenia, pracowników szkoły oraz siebie nawzajem jako uczniów stanowiących odtąd jeden zespół — klasę. Oczywiście każdy nauczyciel czy wychowawca poprowadzi swoje zajęcia stosując odpowiednie proporcje metod zależnie od charakteru klasy. Przeprowadzi swoich uczniów przez ten pierwszy próg szkolny bardzo ostrożnie, gdyż istotne jest w pierwszej kolejności poznanie dzieci — ich charakterów, umiejętności, wiedzy, oczekiwań, zainteresowań, zdolności, niedociągnięć itd. Okres przygotowawczy w klasie pierwszej to czas wytężonej pracy nauczyciela, ponieważ obserwacje powinny być niezauważalne przez dzieci. Trzeba organizować takie sytuacje, aby dzieci mogły wykazywać się tym, co umieją i wiedzą, a przy okazji żeby wyłowić to, czego któreś dziecko nie potrafi czy nie wie. Zdaję sobie sprawę z faktu, że ilu wychowawców, tyle pomysłów i metod na prowadzenie zajęć przygotowawczych na początku klasy pierwszej. Jednak uważam, że każdy z nas może wnieść coś nowego, innego, oryginalnego do dotychczas stosowanych metod i sposobów nauczania. Pragnę i ja podzielić się moimi pomysłami, które mnożę za każdym razem, gdy spotykam się z nowym zespołem klasy pierwszej. Jeżeli przeczytacie o nich i zainteresują Was, Szanowne koleżanki, to będzie dla mnie powód do satysfakcji, że warto było potrudzić się przez kilka tygodni, aby opracować tę książkę. Jeszcze bardziej będę się cieszyła, gdy choć niektóre z podanych tutaj pomysłów okażą się dobre i godne wykorzystania w pracy. Zachęcam zatem do przeglądnięcia tejże pozycji do końca i wypróbowania opisanych w niej metod w praktyce. Ja wykorzystuję je w mojej pracy i obserwuję, że spełniają swoje zadania. Dzieci czują się dobrze i bezpiecznie w klasie, chętnie zabierają głos, wykazują się wiedzą i umiejętnościami. Lubią dowiadywać się czegoś nowego, ciekawego, chcą uczyć się i pracować, aby zobaczyć efekty swoich wysiłków. Chętnie uczęszczają do szkoły, lubią swoją klasę, dbają o nią i o siebie nawzajem. Życzę powodzenia w przygotowywaniu dzieci do nowej roli życiowej uczniów w szkole podstawowej. Mam nadzieję, że będą zadowolone, szczęśliwe i coraz mądrzejsze z każdym dniem. Życzę, aby osiągały same sukcesy, choćby te najmniejsze. A Panie, aby cieszyły się tymi sukcesami i motywowały swoich wychowanków do dalszej pracy i nauki. Bo gdy nauka idzie w parze z pracą, to w przyszłości każdemu człowiekowi się z pewnością opłacą.