Paweł Adamowicz

Paweł Adamowicz w latach 80. pracował fizycznie w Stoczni Gdańskiej oraz jako nocny stróż. Wraz z żoną udziela się charytatywnie.

Paweł Adamowicz - pochodzenie

Paweł Adamowicz jest związany z Gdańskiem, gdzie przyszedł na świat w rodzinie ekonomistów, Ryszarda i Teresy, przesiedlonych z Wilna. Starszy brat Pawła Adamowicza, dziennikarz Piotr Adamowicz, był internowany w stanie wojennym. To w Gdańsku Paweł Adamowicz uczęszczał do szkoły podstawowej, liceum ogólnokształcącego oraz na Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego (studiował prawo). Już w szkole średniej chłopak aktywnie działał w konspiracji solidarnościowej, wydając podziemną prasę, co kontynuował na uczelni. Paweł Adamowicz współorganizował strajk studencki i stanął na czele jego komitetu, zakładał również organizacje opozycyjne wobec władz PRL. Pracował jako asystent na uczelni, prorektor do spraw studenckich, zrobił aplikację radcowską i zdał egzamin.

Żoną Pawła Adamowicza jest Magdalena Abramska. Para doczekała się dwóch córek. Od 2008 roku w księgarniach możemy dostać biografię Pawła Adamowicza ”Gdańsk jako wyzwanie”. O współczesnym Gdańsku oczami jego miłośników więcej dowiemy się z pozycji ”Gdański fenomen. Próba naukowej interpretacji”, gdzie wypowiadają się m.in. Paweł Adamowicz, Ireneusz Krzemiński, Andrzej Romanow czy Lidia Makowska.

Paweł Adamowicz - kariera

Paweł Abramowicz należy do Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. Był radnym Gdańska (Komitet Obywatelski) i przewodniczącym rady miasta (Partia Konserwatywna i Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe), a od 1998 roku pozostaje prezydentem miasta. Jest założycielem Fundacji Budowy i Rozwoju Ośrodka Reumatologicznego w Sopocie oraz regionalnych struktur Platformy Obywatelskiej. Został wybrany na Prezesa Zarządu Unii Metropolii Polskich, a także przewodniczącego kilku rad nadzorczych.

W ostatnich latach głośno było o oświadczeniu majątkowym Pawła Adamowicza. Zawieszono wówczas jego członkostwo w partii. Paweł Abramowicz przyznawał się jedynie do nieświadomych pomyłek, odmawiając komentarzy w sprawie.