Paradoks Leibniza

W ostatnich dniach, nim na Ziemię spadnie deszcz ognia i siarki, rozpoczyna się dramatyczna walka o przeżycie. Naprzeciw siebie stają: dyrektor Instytutu ds. Walki z Fanatyzmem Religijnym, Peter van der Weert, i Jezus Chrystus. Żeby ocalić kilka miliardów ludzkich istnień Peter van der Weert musi, tak jak kiedyś Jezus Chrystus, zejść do piekła i wrócić stamtąd cało.
Czy to mu się uda?
I czy oznacza to, że Peter musi naśladować Chrystusa? Kto kogo przechytrzy? I kto jest dobry, a kto zły?
Co jest prawdą, a co tylko urojeniem?

Van der Weert skradał się powoli. Rozglądał się dookoła, co akurat nie miało większego sensu, z uwagi na nieprzeniknione ciemności. Nie spotkał żadnego fundamentalisty i trochę się niepokoił. Nie tęsknił za takim spotkaniem, ale nie mógł już dłużej znieść niepewności.

I kiedy tak się skradał, Peter van der Weert spotkał Jezusa Chrystusa. Był to dokładnie ten sam Jezus Chrystus, który był synem Boga. Jezus Chrystus, który przy okazji sam był Bogiem. Żeby było śmieszniej, Bogiem był również Duch Święty i wszystko to było okropnie skomplikowane.

Był to ten sam Jezus Chrystus, którego ludzie skatowali, a potem przybili do krzyża za to, że przyniósł im dobrą nowinę. Czasem tak bywa.