Państwo kulturalne. Religia nowoczesności

Jedna z najważniejszych książek debaty, rozpoczętej w Europie na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku, dotyczącej kultury we współczesnych, konsumpcyjnych, rynkowych demokracjach europejskich. Wspaniała, tocqueville'owska obrona autonomii i znaczenia „ciał pośredniczących” europejskiej kultury – muzeów, bibliotek, uniwersytetów – przed zaborczością rynku i ekonomii oraz służących im administracji państwowych. Marc Fumaroli w polemicznym, błyskotliwym stylu bierze pod lupę politykę kulturalną Francji XX wieku i demaskuje jej przesądy i mity.