Owidiusz polskich romantyków. Inspiracje, nawiązania, analogie

Książka Owidiusz polskich romantyków. Inspiracje, nawiązania, analogie podzielona została na trzy części zatytułowane kolejno Mickiewicz i „Metamorfozy” Owidiusza, Owidiańskie okruchy. Słowacki, Norwid, Kraszewski oraz Owidiusz zesłańców. W pracy autorka pisze o najważniejszych nawiązania polskich romantyków do twórczości elegika rzymskiego Owidiusza. Autorka wskazuje na wyraźne analogie między polskimi poetami zesłańcami, którzy czerpali wzorce nie tylko poetyckie z elegii wygnańczych Jazona, lecz także w samym życiorysie poety tułacza szukali pocieszenia i sposobu radzenia sobie z nostalgią. Oprócz tych jawnych analogii autorka odnajduje subtelne ślady nawiązań, wychwytuje echa przelotnych inspiracji, zarówno w twórczości wielkich romantyków polskich – Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego czy Cypriana Norwida, ale nie pomija także tych pomniejszych.