Oswajanie strachu

Autor wraca do wspomnień z wczesnej młodości, gdy jako kilkunastoletni chłopiec, w najcięższych latach okupacji, musi rozpocząć samodzielne życie. W Warszawie - choć z racji pochodzenia zagrożony podwójnie - wstępuje do konspiracji, gdzie współdziała w "Żegocie" z Ireną Sendlerową, a przez jakiś czas mieszka w Otwocku we wspólnym mieszkaniu z Julianem Grobelnym, szefem "Żegoty", którego jest łącznikiem. Jego oddział, zagarnięty przez wojska radzieckie nie dochodzi do powstania. Wcielony do Ludowego Wojska przechodzi cały szlak bojowy II armii. W czasach pokojowych los też nie szczędzi mu niespodzianek. Emigruje do Brazylii, skąd rozczarowany kapitalizmem po roku wraca. Fascynacja nowym ustrojem w Polsce trwa jednak krótko. Życie zastawia na niego nowe pułapki...