Oriana Fallaci

Włoska pisarka i jedna z najbardziej znanych dziennikarek XX wieku. W czasie wojny jako nastolatka działała w antyfaszystowskiej partyzantce.

Swą karierę zaczęła w młodości jako dziennikarka i korespondentka wojenna tygodnika L'Europeo. W 1967 roku była w Wietnamie, a następnie relacjonowała wojnę Indii z Pakistanem, jeździła do Ameryki Południowej. W październiku 1968 roku została ranna podczas starć policji z przeciwnikami letniej Olimpiady w Meksyku.

Pisała dla wielu gazet i tygodników, w tym dla New York Timesa, Washington Post, New Republic, Life, Le Nouvelle Observateur, Stern. Stale współpracowała z największą włoską gazetą Corriere della sera.

To na łamach tej ostatniej gazety, po zamachach terrorystycznych z 11 września 2001 roku w USA ukazały się pełne pasji manifesty pisarki, krytykującej wyznawców islamu oraz zachodnich polityków, bezradnych - jej zdaniem - wobec inwazji muzułmańskich imigrantów.

Do historii przeszły wywiady Oriany Fallaci, zwłaszcza z lat 60. i 70., m.in. z Jaserem Arafatem, szachem Iranu Rezą Pahlavim, Indirą Gandhi, premierem Izraela Goldą Meir, ajatollahem Chomeinim, libijskim przywódcą Kadafim oraz dla Corriere della sera w 1981 roku - z Lechem Wałęsą.

Napisała też wiele głośnych książek, między innymi List do nienarodzonego dziecka (1975), Człowiek (1979), czy Inszallah (1990).
W ostatnich latach ogromne poruszenie na całym świecie wywołały książki, napisane pod wpływem tragedii z 11 września i kolejnych aktów islamskiego terroryzmu: Wściekłość i duma, Siła rozumu oraz Oriana Fallaci przeprowadza wywiad z Orianą Fallaci.

27 sierpnia 2005 roku pisarkę przyjął na prywatnej audiencji w Castel Gandolfo papież Benedykt XVI.

Włoscy politycy wielokrotnie apelowali o to, by mianować ją dożywotnim senatorem.
Od wielu lat mieszkała w Nowym Jorku, ale ostatnie chwile życia, chora na raka, postanowiła spędzić w rodzinnej Florencji.