Opowieści o raju utraconym

Książka, która nawiązuje do dyskursu o literaturze iberoamerykańskiej prowadzonego w kontekście przemian kulturowych związanych z procesami modernizującymi XX wieku. Przedmiotem analizy jest problematyka kulturowa w hispanoamerykańskiej powieści o selwie. Mimo wielkiej różnorodności interpretacji i propozycji estetycznych wspólną jej cechą jest potrzeba demistyfikacji „rajskiego” stereotypu jako zakwestionowanie narracji eurocentrycznej. Literackie obrazy selwy pokazują także te aspekty latynoamerykańskiej nowoczesności, które wiążą się z miejscem wykluczenia społecznego i kulturowego. Identyfikacja i wykluczenie, pojęcie granic i doświadczenie Innego stanowią ramy problemowe lektury wybranych utworów.