Opowiadania - Ksawery Pruszyński

Teksty zamieszczone w tomie pochodzą ze zbiorów "Trzynaście opowieści" (1946) i "Karabela z Meschedu" (1948). Opowiadania publikowane wcześniej, w latach 1942-1947, w czasopismach (m.in. w londyńskiej "Nowej Polsce", a później w prasie krajowej), tworzą panoramę żołnierskich losów polskiego wychodźstwa wojennego. Pruszyński sięga do etosu żołnierza - tułacza, traktuje wojnę jako rodzaj przygody duchowej, nadaje jej wymiar mistyczny. Ale forma tych opowiadań wywodzi się z tradycji gawędy - jak pisze autor, z ducha paska i Rzewuskiego. Stąd dygresyjność, humor (mimo tonów patetycznych), stylizacja na potoczność, na autentyzm.