Oleg Zakirow

Oleg Zakirow był Rosjaninem oraz Uzbekiem z polskim obywatelstwem. Poza badaniem nurtującej go kwestii zbrodni katyńskiej Zakirow publikował również pozycje popularnonaukowe. Nie tylko dotarł do świadków, ale także oprawców z Katynia, obalając mity o Niemcach zbrodniarzach, narażając się dowództwu KGB.

Oleg Zakirow – biografia

Oleg Zakirow przyszedł na świat w Uzbeckiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej jako pół-Rosjanin i pół-Uzbek. Życie w sowieckiej Azji Środkowej wśród muzułmanów nie sprzyjało inności. Prawosławna babcia ochrzciła wnuka w cerkwi w tajemnicy tuż po jego urodzeniu. Jego ojciec, Zakir Chałhodżajew, był weteranem wojennym i synem uznanego za wroga ludu, lecz później zrehabilitowanego Chałhodży Madaminhodżajewa. Już w szkole Oleg Zakirow interesował się kwestiami historycznymi oraz społecznymi, od 1970 roku studiował prawo w Taszkencie, a następnie służył w KGB przez 16 lat, odrzucając możliwość pracy jako prokurator. Od 1983 roku Oleg Zakirow stacjonował w Smoleńsku, został majorem 2 lata później w trakcie 2-letniego udziału w wojnie w Afganistanie (otrzymał medal).

Oleg Zakirow – Katyń

Oleg Zakirow należał do grupy funkcjonariuszy KGB badającej zbrodnie stalinowskie i rehabilitującej ofiary systemu. Aktywnie drążył problematyczne kwestie, przekraczał nadane mu przez radzieckie władze uprawnienia, nawiązał kontakty z dziennikarzami, radiostacją oraz naocznymi świadkami mordów dokonywanych już od lat 30. Dotarł do informacji i osób, które miały pozostać ukryte, grożono mu więc niejednokrotnie śmiercią i sądem, jeśli nie zaprzestanie prac. Sporą część zebranych danych Zakirow oddał w polskie ręce. W rok po opuszczeniu przez Olega Zakirowa szeregów Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego usunięto go z KGB (1991). Głównym zarzutem było posądzenie o schizofrenię, ale orzeczenia o niepoczytalności majora były nieprawdziwe.

Oleg Zakirow – życie prywatne

Od 1998 roku Oleg Zakirow mieszkał w Polsce z powodu gróźb, jakie otrzymywał pod swoim adresem za rosyjską granicą. Miał żonę, Galinę oraz córkę, Łarisę, z którymi przyjechał do naszego kraju. Rodzina nie była tutaj jednak w najlepszej sytuacji finansowej z powodu szykan ze strony władz radzieckich jeszcze przed emigracją i braku możliwości znalezienia tam pracy. Zakirow pracował na budowie, głównie bez umowy i ubezpieczenia, był także zmuszony przez ciężkie warunki do żebrania na ulicach. Zgodnie z zarządzeniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Oleg Zakirow otrzymał polskie obywatelstwo w 2002 roku. Spoczywa na cmentarzu w Łodzi, gdzie zmarł.

Oleg Zakirow – książka, filmy, nagrody

Od 2010 roku możemy zapoznać się z treścią dowodów zebranych przez Olega Zakirowa. Wydana przez niego jeszcze za życia książka to próba przedstawienia losów polskich oficerów w Katyniu. Bycia orędownikiem prawdy o zbrodni smoleńskiej i prywatnego śledztwa Zakirow o mało nie przypłacił życiem. Za to książka na motywach autobiograficznych okazała się niezwykle popularna nie tylko w naszym kraju i została Książką Historyczną Roku 2012 (kategoria książki popularnonaukowe). Autor stopniowo przekonywał się, czym jest ideologia komunistyczna i jak obłudne jest życie polityczne w jego kraju, dostrzegał wszechobecne korupcję oraz nepotyzm. Wybór kariery w KGB szybko okazał się nietrafiony i niezgodny z jego przekonaniami, nie mógł bowiem walczyć o prawdę. Oleg Zakirow publikował w kilku polskich miesięcznikach oraz dziennikach. Paulina Maciejowska nakręciła o nim dokument z cyklu ”Cudzoziemcy”, a Jarosław Mańka nagradzane ”Prywatne śledztwo majora Zakirowa”. Oleg Zakirow jest laureatem medali, odznak i wyróżnień od organizacji historycznych i towarzystw zajmujących się prawami człowieka, a także Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.