Oblicza kobiety w sztuce. Pełne gracji

Wolno mi zapewne pokusić się o twierdzenie, że książka poświęcona obliczom kobiety w istocie traktuje o historii sztuki i literatury i że mogę w niej przekazać własne doświadczenie kobiety, które, gdy ująć je w kategoriach artystycznej twórczości, wykracza poza aspekt cielesny – jak widzimy choćby w postaciach świętych wraz z poświęconą im ikonografią czy też w przedstawieniach mitycznych heroin. Kobiecy świat w sztuce zachęca do refleksji, prowokuje dyskusje, a niniejsza książka dokumentuje to serią przykładów artyzmu, tajemnicy i uwodzicielskiej mocy pochodzących od kobiety i czyniących z jej postaci rzeczywistość wręcz niematerialną. Nie jest to li tylko cielesność, zmysłowość czy siła przyciągania właściwa pięknu; figura kobiety jest symbolem marzeń i pragnień, jest nieuchwytnym obrazem, którego nie da się nigdy zgłębić do końca: jest marzeniem, nadzieją, pragnieniem.

Czytelnik tych stronic z łatwością dostrzeże, że służą one za narzędzie budzące ciekawość i zarazem zbliżające do jej zaspokojenia. Wszystkie podjęte tu próby nazwania rzeczywistości sztuki, reprodukowane dzieła, przytaczane komentarze i teksty poetyckie z pewnością pomogą jeśli nie rozwiązać, to przynajmniej rzucić światło na zagadkę, jaką jest kobieta. Książka poświęcona historii sztuki mogłaby niemal w całości traktować o kobiecie, tak wiele jest dzieł, od starożytności po czasy współczesne, dla których była inspiracją. Albowiem we wszystkich literackich i artystycznych przejawach ludzkiej twórczości właśnie kobieta jest tematem najgoręcej dyskutowanym, najczęściej podejmowanym, najdogłębniej rozważanym i najbardziej upragnionym.