O społeczeństwie, moralności i nauce

Mimo że większość autorów książki dedykowanej Krzysztofowi Kicińskiemu znam na co dzień, treść tej świetnej książki zaskoczyła mnie, i to zaskoczyła na kilka sposobów. Po pierwsze, Czytelnikowi wielką satysfakcję sprawia lektura tekstów socjologicznych, które opisują rzeczywistość, a nie pozostają w sferze samej tylko teorii lub metodologii (niewątpliwie potrzebnych, ale nieuchronnie nużących). Socjologia, jaka uprawiana jest przez autorów, przede wszystkim z kręgu Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych, dotyczy spraw konkretnych i dlatego teksty są pasjonujące.

Po drugie, socjologowie - także wbrew raczej powszechnemu mniemaniu - potrafią pisać tak, że chce się czytać. W opisywanej książce mamy do czynienia z tekstami jasnymi, wolnymi od socjologicznego, tradycyjnego i niby-naukowego języka, dostępnymi dla szerokiej publiczności, chociaż w najmniejszym stopniu nie mamy do czynienia z rezygnacją z naukowego podejścia.

Po trzecie, okazuje się, że takie dziedziny jak socjologia prawa, socjologia moralności czy socjologia wyobraźni stanowią naprawdę stosowane nauki społeczne w najlepszym rozumieniu tej dyscypliny, i że dyscyplina ta nie tylko zasługuje na wyodrębnienie, ale sama dokonuje wyłomu w tradycyjnym pojmowaniu socjologii, które wydaje się nieco anachroniczne.

prof. dr hab. Marcin Król