Nurty pedagogii

Publikacja dedykowana jest Profesorowi Lechowi Witkowskiemu, z okazji jego sześćdziesięcioletnich urodzin i otwieraniu przez niego pedagogiki polskiej na cała humanistykę współczesną, a tym samym inspirscji do wykraczania poza jej pole badawcze.

Treść tej książki została wywołana przez esej Zbigniewa Kwiecińskiego o współczesnych nurtach pedagogii. (…) Esej ten zawiera psychoanalityczną intuicję czy też hipotezę autora, że być może trwałość praktyk edukacyjnych i towarzyszących im wtórnie ich uzasadnień w pracach pedagogicznych ma swoje źródła nie tyle w myśli naukowej, ile w pierwotnych, głębinowych żądaniach człowieka: dążeniu do władzy i korzyści, natomiast pojawiające się marginalnie od wieków próby przeciwstawiania im transgresyjnych projektów i realizacji wychowania do wspierania pełni rozwoju każdej jednostki, osiągania przez nią autonomii, kreatywności i szczęścia wypływającą z uczuć i postaw, które stanowią o istocie człowieczeństwa – z miłości, życzliwości, empatii i dobroci. (…) Książka jest relacją współmyślenia i dyskusji autorów o drogach kulturowych pedagogii, o obliczach paidei w kulturze oraz marzeń o pedagogice jako „specjalizacji wyższego rzędu”, jako dyscyplinie chłonnej i generatywnej, przeciwstawionej parcjalnym rozwinięciom w
hermetycznych, dyskursywnych gettach specjalizacji.

Książka ukazała się nakładem Oficyny Wydawniczej Impuls