Niezwykłe oświecenie profesora Caritata

Współczesna powiastka filozoficzna udatnie naśladująca Wolterowskiego Kandyda. Profesor Caritat, badacz i miłośnik epoki oświecenia, zamknięty w wieży z kości słoniowej wyznawca filozofii optymizmu, nawet nie przypuszcza, jaką rolę przyjdzie mu niebawem odegrać. Aresztowany przez policję Militarii, totalitarnego państwa, w którym żyje, zostaje uwolniony przez partyzantów Widzialnej Ręki i wyprawiony na poszukiwanie "najlepszego z możliwych światów". W czasie długiej podróży, popadając po drodze w rozliczne tarapaty, odwiedza Utylitarię, Komunitarię i Libertarię i przeżywa "niezwykłe oświecenie": okazuje się, że wszystko to są utopie a rebours, społeczności, w których w gruncie rzeczy panuje zło, gdyż polegają na fanatycznym dążeniu do wcielenia w życie idei "jedynie słusznej", która jakoby miała załatwić wszystko.