Nieoswojona ziemia

Osiem opowiadań obyczajowych, rozgrywających się w środowisku Bengalczyków rzuconych na amerykańska ziemię. Autorka analizuje ludzkie emocje, życiowe wybory i skomplikowane międzypokoleniowe i międzykulturowe relacje. W tytułowej „Nieoswojonej ziemi” Ruma zaprasza do siebie osamotnionego po śmierci matki ojca, obserwuje więź tworzącą się pomiędzy nim a wnukiem. Waha się pomiędzy poczuciem obowiązku a lekiem. Czy przyjąć go na stałe pod swój dach ryzykując, że jego ciągła obecność zdominuje jej życie? Okaże się, że jej ojciec ma własne plany... „Samo dobro” opowiada o utracie niewinności i poczuciu winy. Sudha czuje się odpowiedzialna za kłopoty młodszego brata, a jednocześnie próbuje ułożyć sobie życie. Kulminacja następuje, gdy Rahuł przyjeżdża do niej w odwiedziny. Upija się i pozostawia jej dziecko samo w wannie.... Trzy ostatnie opowiadania - tworzące elegię o życiu, miłości, śmierci i przeznaczeniu - wiąże para bara bohaterów: dziewczyna i chłopak. Hema kocha Kaushika pierwsza dziecięcą miłością. On nie
zwraca na nią uwagi. W końcu otwiera się przed nią, by jej powiedzieć, że jego matka umiera na raka. Drogi życiowe obojga się rozchodzą. Po latach Hema i Kaushik spotykają się przypadkowo w Rzymie i wdają w romans. Niestety los ludzki jest nieodgadniony a szczęście - ulotne...