Nienawidzę was!

Historia o emocjonalnych deformacjach braci z patologicznego domu alkoholika. Mimo że dzieli ich dwanaście lat, są tak samo nieprzystosowani i bezsilni wobec życiowych zadań. Nienawidzą rodziców, a uczucie to przenoszą na otoczenie, usiłując obwiniać je za własne porażki.

Akcja powieści toczy się dwutorowo. Paweł wpada na trop tajemnicy – znajduje zapiski starszego brata, buntownika z czasów schyłku PRL, muzyka, który po próbie ocenzurowania występu jego zespołu na festiwalu w Jarocinie postanowił nielegalnie uciec z Polski, lecz przepadł bez śladu. Za pomocą publikacji opartego na faktach opowiadania młodszy brat próbuje znaleźć zaginionego przed laty Piotra. Podąża jego śladami, jednocześnie zmagając się z własnymi słabościami: alkoholizmem i nieudacznością. Nie umie oprzeć się narastającej w nim wściekłości i agresji. Narasta proces demoralizacji młodszego z braci, który chociażby z uwagi na pierwszoosobową narrację wydaje się być głównym bohaterem powieści.