Niemoc

Choć dzieje jej bohatera jako żywo przypominają los Autora, Niemoc, podobnie jak części ją poprzedzające, nie jest autobiografią. Nie ogranicza się też w niej Krasiński do rozliczeń z epoką Gomułki. Opisując ówczesne życie Bolesty, pisze wciąż o doświadczeniu totalitaryzmu. O ile jednak wcześniej bohater znajdował się w sytuacji ekstremalnej, zagrożony przede wszystkim unicestwieniem biologicznym, teraz jawi się jako łudzony pozorami zaszłych zmian outsider. Wciągany w tryby systemu, stawiany wciąż przed pokusą wyboru fałszywych wartości, usiłuje wywikłać się z sieci ubezwłasnowolniającej ideologii.