Niemiecki świat Einsteina

Analizując przyczyny narodzin narodowego socjalizmu klasycznej już dzisiaj pracy w 1958 roku "The Politics of Cultural Despair" Stern skromnie twierdził, że nie ma prawa ferować sądów moralnych ten, kto nie był wodzony na pokuszenie. Ponieważ sam jako "pełnokrwisty nie-Aryjczyk" nie był wystawiony na pokusę nazizmu, z tym większym podziwem odnosił się do tych, którzy w nieludzkich okolicznościach starali się zachować godność, jak na przykład spiskowcy z grupy 20 lipca, szykujący w 1944 zamach na Hitlera czy krąg antynazistowskiej organizacji Biała Róża.
Doświadczenie hitlerowskich Niemiec jest odstawowym tematem badawczym Sterna. Starając się zrozumieć, dlaczego niemieckie elity uległy fascynacji faszyzmem, pokazuje on na przykładzie ideologicznych prekursorów nazizmu, jaką rolę w jego ideologicznym przygotowaniu odegrała radykalna krytyka nowoczesności i głęboki pesymizm kulturowy wilhelmińskich Niemiec. Podobnie jak francuski politolog i historyk Raymond Aron uważa, że wiek XX mógł być wiekiem Niemiec, które pod koniec XIX stulecia były silnym gospodarczo państwem o nowoczesnym prawodawstwie, rozkwitającej kulturze i wspaniałych osiągnięciach naukowych. Niemcy zaprzepaściły tę szansę za sprawą barbarzyństwa II wojny.
Wiek Ameryki zaczął się, kiedy skończył się wiek Niemiec - pisał Fritz Stern w 1946 roku.