Niech wróci mogiła. Ideowo-polityczne spory o wawelski grób dla Juliusza Słowackiego

W kwietniu 1849 roku Zygmunt Krasiński - wstrząśnięty przedwczesnym zgonem autora Anhellego - tak pisał o ceremonii pochówku jego śmiertelnych szczątków w obcej ziemi paryskiego cmentarza Montmarte: "Na pogrzebie 30 było ziomków, nikt głosu nie zabrał, nikt nie uczcił choćby słowem jednym pamięci największego mistrza rymów polskich. Biedny! Biedny!" Minęło lat siedemdziesiąt osiem - a bywają niekiedy lata jak wieki... - i oto w czerwcu roku 1927 Marszałek Józef Piłsudski, jako premier rządu Odrodzonej Polski, mógł wreszcie - stojąc w loży wawelskich krużganków, pod tęczą królewskich arrasów, i w Jagiellońskich czasów świetność zapatrzony - wydać swym oficerom ów do dziś pamiętany rozkaz: "W imieniu Rzeczypospolitej polecam panom odnieść trumnę [Juliusza Słowackiego] do krypty królewskiej, by królom był równy". O tym, jak rodził się, potężniał i dusze kilku pokoleń młodych Polaków przemieniał (przemieniając tym samym i nas) pośmiertny kult niedocenionego za życia Wieszcza - o tym wszystkim opowiada ta
książka.