Frédéric Beigbeder
Młody Frédéric interesował się wieloma dziedzinami – pisał książki, prowadził kroniki literackie i towarzyskie, przede wszystkim jednak poświęcił się reklamie. Po dziesięciu latach jednak się z nią rozstał i oddał się głównie literaturze.
W 1994 r. stworzył Prix de Flore od nazwy sławnej paryskiej kawiarni na Saint-Germain–des-Prés. Co roku młody francuski autor, którego talent jury uzna za obiecujący, otrzymuje nagrodę w postaci 6000 euro i codziennie (przez rok) kieliszka Pouilly-fuissé we wspomnianej kawiarni. Wśród laureatów Prix de Flore znaleźli się m.in. Vincent Ravalec, Jacques A. Bertrand, Michel Houellebecq, Virginie Despentes, Nicolas Rey, Christophe Donner, Grégoire Bouiller.
Frédéric Beigbeder napisał do tej pory zbiór opowiadań Nouvelles sous ecstasy (1999), cztery powieści: Vacances dans le coma (1994), L’amour dure trois ans (1997), 29,99 (2000) i Windows on the World (2003) – dwie ostatnie powieści były nominowane do Nagrody Goncourtów i zostały laureatkami nagrody Lista Goncourtów – wybór polski. Windows on the World otrzymała też w 2003 ważną nagrodę - Prix Interallié.
Beigbeder jest osobowością bardzo kontrowersyjną i pełną sprzeczności. Zakochany w sobie dandys, który jednocześnie nie waha się obnażać w swoich autofikcjach. Oskarża system polityczny, gospodarczy, wszechwładną reklamę, a zarazem przez 10 lat pozostaje ściśle z nimi związany.