Jean-Marie Gustave Le Clézio
Jean-Marie Gustave Le Clézio urodził się w 1940 roku w Nicei. Zaczął pisać w wieku siedmiu-ośmiu lat. Sławę przyniosła mu już pierwsza powieść, Protokół , nominowana do nagrody Goncourtów i nagrodzona Nagrodą Renaudot w 1963 roku.
Poza Nagrodą Renaudot jest laureatem takich wyróżnień jak: Prix Littéraire Valery-Larbaud, Grand Prix de Littérature Paul-Morand, Grand Prix Jean-Giono, Prix Prince-de-Monaco oraz Nagrody Nobla.
Jest zaliczany do przedstawicieli nowej powieści (nouveau roman), wyrażającej lęk przed zagładą w zmechanizowanym świecie.
W twórczości głosi sprzeciw wobec bezdusznej cywilizacji i lęk przed zbliżającą się zagładą; wynikiem fascynacji autora kulturą indiańską jest nostalgia za pierwotną niewinnością dzieciństwa i społeczeństw pierwotnych, wyrażająca się w poszukiwaniu i kreowaniu mitów, refleksji o korzeniach kulturowych własnych i człowieka w ogóle, medytacji o kondycji ludzkiej odnoszonej do stale obecnego toposu podróży.