Nie bój się Cygana

Pod względem informacyjnym, obiektywizmu narracji, wieloaspektowości ujęcia książka Nie bój się Cygana spełnia wszelkie rygory scjentystyczne, nie jest jednak pisana językiem naukowych zaklęć, nie stroni od swady czy anegdoty, czyli po prostu świetnie się ją czyta. Czy jest to lektura obowiązkowa? Dla mnie nie ma w tym względzie najmniejszej wątpliwości. Jest bowiem obywatelskim zaniedbaniem, by nie powiedzieć grzechem, żyć obok jakiejś społeczności i właściwie nic o niej nie wiedzieć prócz wyświechtanych i najczęściej krzywdzących uogólnień.